Yöresel El Sanatlarının Kültürel Turizmin Gelişimindeki Rolü: Görece (Boncukköy) Ve Nazarköy Örnekleri

Abstract

Turistik el sanatlarının kültürel turizmin geliştirilmesine ve sürdürülebilmesine sağlayabileceği katkıları araştırmak amacıyla gerçekleştirilen çalışmada; araştırmanın amacına uygun olarak nitel (kalitatif) araştırma yöntemi ve keşifsel araştırma tasarımı kullanılmıştır Çalışmanın ana kütlesini İzmir iline bağlı Menderes ve Kemalpaşa ilçelerinde bulunan Görece ve Nazarköy boncuk atölyeleri işletmecileri oluşturmaktadır. Görece’ de iki ve Nazarköy’de altı olmak üzere toplam sekiz tane boncuk atölyesi bulunmaktadır. Yarı yapılandırılmı mülakat tekniğinin kullanıldığı çalışmada; Öter ‘in (2010) “ Türk El Sanatlarının Kültür Turizmi Bağlamında Değerlendirilmesi” adlı çalışmasından faydalanılarak nitel araştırma yöntemi çerçevesinde özgün bir soru formu düzenlenmiştir. Soru formunda pazar, ürün, fiyat,
dağıtım ve tutundurmaya yönelik 16 adet açık uçlu soru yer almaktadır. Çalışma kapsamında İzmir Görece’de faaliyet gösteren Boncukköy boncuk atölyesi sorumlusu, İzmir’in Kemalpaşa ilçesine bağlı Nazarköy’de yaşayan bir boncuk ustası, köy muhtarı ve kaymakamlık tarafından tahsis edilen dükkânlarda 3 satış büfesi çalışanı ile gerçekleştirilen yüz yüze görüşmelerde; yöresel el sanatlarının kültürel
turizmin gelişimi üzerinde pozitif etkiye sahip olduğu; boncuk üretimindeki en temel sorunların ise hammadde eksikliği ve Çin malı boncukların olumsuz etkisi olduğu yönünde bulgulara ulaşılmıştır. Kültürel mirasımızın önemli bir parçası olmasına rağmen; nazar boncuğu sanatının Bakanlık, kaymakamlık ve belediyelerce yönetimlerce yeteri kadar desteklenmemesinin söz konusu sanatın sürdürülebilirliği
önünde önemli bir engel oluşturduğu; bu durumun yöre ve ülke turizmi açısından olumsuz sonuçlar doğurabileceği sonucuna varılmıştır.