Turizm Bölgelerindeki Kırsal Alanlarda Emek Dönüşümü: Milas Kırsal Yörelerine İlişkin Bir Çalışma

Abstract

Turizm etkin olduğu bölgelerde ekonomik, sosyal ve kültürel yapıya önemli katkılar sağlamaktadır. Bu katkı özellikle turistik mekânda yaşayan yerel halkın sosyal yapısında bazı dönüşümlerin gerçekleşmesine yol açmaktadır. Bu dönüşümlerden birini de emek dönüşümü
oluşturmaktadır. Turizmin gelişmesi, özellikle turizm merkezlerinde olmak üzere ülke genelinde bir emek dönüşümü yaratmıştır. Daha önce tarımla geçimlerini sağlamakta olan yerel halkın bir bölümü, turizmin sağladığı gelir ve istihdam nedeniyle kendi tarım arazileri üzerinde (eğer
turistik çekiciliğe sahipse) genellikle hane halkının çalıştığı küçük çaplı turistik işletmeler kurmak suretiyle ya da bu arazilerini büyük turizm işletmelerine satmak veya kiralamak yoluyla bu gelişmeden faydalanma yoluna gitmişlerdir. Bir kısmı ise sahip olduğu arazinin turistik olarak
değerlendirilmesinin güçlüğü ya da arazinin yeterli büyüklükte olmaması gibi nedenlerden dolayı bölgelerinde kurulan büyük işletmelerde tam zamanlı ya da yarı zamanlı işçiler konumuna dönüşmüşlerdir. Bu kategorideki hane halkının bir kısmı tarımsal faaliyetlerini sürdürürken,
özellikle genç olan kesim turizm işçisi olarak çalışmaya başlamıştır. Bununla birlikte turizmdeki hızlı gelişme kırsal yörelerin sosyal ve kültürel yapısını çeşitli değişikliklere uğratmaktadır. Bu yapısal değişikliklerin olumlu ve olumsuz yansımaları bu araştırmada tartışılmıştır. Bu
araştırma ile Muğla’nın Milas ilçesindeki kırsal yörelerdeki halkla yapılan anket çalışmasıyla veriler toplanmış ve istatistiksel olarak analiz edilmiştir.