Menemen Yöresinde Agro-Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi

Abstract

21. yüzyılda turizm sektörü; bir yandan ülkeler için önemli bir gelir kaynağı olması, diğer yandan uluslararası ticaretin gelişmesi ve günümüz insanının yaşam standartlarının yükselmesine paralel olarak seyahat etme eğiliminin artması ile birlikte önemli gelişmeler kaydetmiştir. Bireylerin turistik ürün algılamaları ve istekleri çağın değişen koşullarına uygun olarak sürekli değişim göstermektedir. Turizm talebinin lüks olmaktan çıkıp zorunluluk haline gelmesi turistik tüketicinin bilinçlenmesini sağlarken, kitle turizminin önemini kaybedip alternatif turizm türlerinin ortaya çıkmasını beraberinde getirmiştir. Bugün, dünya genelinde turistik arz kaynaklarının kırsal turizm amaçlı kullanılmasıyla kırsal alanların ekonomilerinin güçlendirilmesine yönelik çabalar giderek hız kazanmaktadır. Bu çabalar ışığında ortaya çıkan turizm türlerinden biri de, çevreye duyarlılık ve sürdürülebilirlik konularında büyük önem arz eden agro-turizmdir. Agro-turizm alanında farklı bölgelerde daha önce elde edilmiş olan önemli başarılar kırsal alanların gelişiminde tarım sektörünün yanında agro-turizminde bir alternatif olarak görülmesini sağlamaktadır. Agro-turizm yerli ve yabancı turistlere geleneksel turizm faaliyetlerinin dışında olanaklar sağlamaktadır. Stresli kent yaşamından uzaklaşarak doğa ile baş başa kalmayı sağlayan agro-turizm çevreye duyarlı ve bilinçli turistlerin
tercih ettiği alternatif turizm türleri arasında yer almaktadır. Gerçekleştirdiğimiz çalışma kapsamında öncelikle kırsal turizm, kırsal kalkınma ve agro-turizm kavramlarına değinilmiş, daha sonra agro-turizm açısından uygun bir uygulama alanı olduğu düşünülen menemen yöresinin agro-turizmle ilgili arz unsurları ve potansiyeli ele alınmıştır. Araştırma kapsamında Menemen bölgesinde yaşayan yerel halkla, burada agroturizmle ilgili faaliyet gösteren İmece Evi sorumlularıyla ve burayı ziyaret eden misafirlerle mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Gerçekleştirilen
mülakatlar ile bölgede agro-turizm faaliyetleri ile ilgili algılar tespit edilmiş, bölgenin agro-turizm açısından gelişim potansiyeli değerlendirilmiştir. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden mülakat kullanılmıştır. Elde edilen verilere göre bölgedeki agro-turizm uygulamaları ile yerel halkın ilgili olmadığı görülmüştür. Araştırma sonunda yerel halkın da içinde bulunduğu bir tarım turizmi yapılanmasının yakın gelecekte çok olanaklı olmadığı görülmüştür. Fakat İmece Evi gibi çeşitli kuruluşlar yoluyla Menemen’de insanların doğayla bütünleşmesini olanaklı kılacak organizasyonların gerçekleşmesi mümkündür. Bu noktada söz konusu agro-turizm faaliyeti yerel halktan soyutlanmış, fakat onların yaşam tarzlarına ve standartlarına saygılı bir turizm anlayışı içinde gerçekleşecektir. Burada önemli olan nokta agro-turizm ile ilgili kuruluşların faaliyetlerini gerçekleştirirken sürdürülebilirliği esas almaları ve yerel halka rahatsızlık oluşturmamalarıdır.