KİŞİLERARASI İLİŞKİLERDE EMPATİ: İNSANIN MANEVİ DÜNYASI İLE EMPATİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Empathy, which we encounter not only in the field of psychology, but also in many other fields, is a form of behavior that creates a sense of unity in human beings by equating everyone in understanding the pain and sorrow, feelings and needs of others with whom we share life. However, in the globalizing world of the 21st century, the changes that occur in every field transform relationships into a superficial state, and therefore, the importance of empathy in interpersonal relations decreases day by day. Being insensitive to the bad events happening around us, ignoring the negativities experienced by others, turning into a more egoistic person by considering only our own interests are clear indicators of how much we lack empathy. In today's modern world, people cling to their spiritual values in order to solve global problems and to cope with the negativities of this modern world, and the issue of religion, which is the basis of our spirituality, comes to the fore in this way. When we look at the literature on the concept of empathy, it is seen that there is an important relationship between empathy and religion. At this point, the subject of our study is this strong relationship between our empathy and spirituality. It is known that all religions known to date have an important effect on human life, both for the physical and mental health of people and for the health of their social lives interwoven with communication, interaction, and relationship networks. Within this framework, the religion of Islam suggests empathic attitude and empathic thinking for those who believe in it so that they can establish a harmonious relationship with the world they live in, and sacrifice and help for others by moving away from self-centeredness.

ÖZET

Yalnızca psikoloji alanında değil, pek çok alanda karşımıza çıkan empati, yaşamı paylaştığımız diğerlerinin acı ve hüzünlerini, duygu ve ihtiyaçlarını anlamada herkesi eşitleyerek, insanda bir olma duygusu yaratan bir davranış biçimidir. Ancak, 21. yüzyılın küreselleşen dünyasında her alanda meydana gelen değişimler, ilişkileri de yüzeysel hale dönüştürmekte ve bunun bir sonucu olarak kişilerarası ilişkilerde empati duygusunun önemi gün geçtikçe azalmaktadır. Etrafımızda seyreden kötü olaylara karşı duyarsız davranmak, başkalarının yaşadığı olumsuzlukları göz ardı etmek, sadece kendi çıkarlarımızı düşünerek daha egoist bir insan haline dönüşmek, bize empatiden ne kadar yoksun olduğumuzun açık göstergeleridir. Günümüzün modern dünyasında insanlar, küresel çapta yaşanan problemlerin çözümü için ve bu modern dünyanın getirdiği olumsuzluklarla başa çıkabilmek için manevi değerlerine sarılmakta, maneviyatımızın temeli olan din konusu da bu şekilde gündeme gelmektedir. Empati kavramı ile ilgili literatüre baktığımızda, empati ve din arasında önemli bir ilişkinin olduğu görülmektedir. Bu noktada çalışmamızın konusunu da, empati ve maneviyatımız arasındaki bu güçlü ilişki oluşturmaktadır. Bugüne kadar bilinen bütün dinlerin hem insanların fiziksel ve ruhsal sağlığı için hem de iletişim, etkileşim ve ilişki ağlarıyla örülü toplumsal hayatlarının sağlığı için, insan yaşamında önemli bir etkisinin olduğu bilinmektedir. İslam dini de bu çerçevede, kendisine inananlara yaşadığı dünyayla uyumlu birliktelikler kurabilmeleri, ben-merkezcilikten uzaklaşarak başkaları için de fedakarlık ve yardım yapabilmeleri için empatik tutumu önermekte ve empatik düşünmeyi tavsiye etmektedir.