Yöresel Yemeklerin, Kırsal Turizm İşletmeleri Mönülerinde Kullanım Düzeyleri: Gelveri Örneği
Abstract views: 1850 / PDF downloads: 1450Keywords:
Kırsal turizm işletmeleri, Gelveri, yöresel yemeklerAbstract
Yöresel yemekler, bir şehir ya da yörede insanların uzun yıllar birlikte yaşamalarının sonucunda, gelenek haline gelmiş, özel günlerde daha çok tüketilen, genellikle bir olay sonucunda kültüre yerleşmiş ve halk tarafından diğer yemeklerden üstün tutulan yiyeceklerdir. Kırsal turizm işletmeleri ise; ilgili mevzuat gereğince çiftlik evi-köy evi, yayla evi ve dağ evi olarak sınıflandırılmaktadırlar. Bu işletmeler, kısmen
kitle turizmine tepki olarak ortaya çıkan alternatif turizm çeşitleri içerisinde önemli bir yer teşkil eden kırsal turizmin, konaklama ihtiyacına cevap vermesi için düşünülmüş işletmelerdir. Aksaray’a 45 km. mesafede bulunan ve bugünkü adı ile Güzelyurt olarak bilinen Gelveri, Kapadokya’nın en eski kültür ve ticaret merkezi olarak bilinmektedir. Hıristiyanlık dininin Ortodoks mezhebinin doğduğu, ilk manastır hayatının başladığı bu topraklar; 1924 nüfus mübadelesini de bizzat yaşamıştır. Gelveri, Aksaray’ın dünyaca ünlü Ihlara ve Manastır Vadileri, ellinin üzerinde antik kilisesi ve yeraltı şehirleri sayesinde önemli turistik arz kaynaklarına sahip olan bir yöredir. Bu çalışma ile Gelveri’de yer alan ve günümüze kadar sağlam kalabilmiş ve konak tarzında inşa edilmiş Rum evlerinin, kırsal turizm kapsamında değerlendirilebilme düzeyleri gözden geçirilerek; kırsal turizm işletmesi olarak faaliyet gösterenlerin mönülerinde, yöresel yemekleri ne oranda kullandıkları tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda nitel araştırma yöntemlerinden, görüşme tekniği kullanılmış ve sahip olduğu evi turistlere hizmet için değerlendirmeye çalışan altı müteşebbis ile yarı biçimlendirilmiş mülakat gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonucunda müteşebbislerin, konak mönülerinde, yerel unsurlara fazla yer vermediği sonucu ortaya çıkmış, bu sebeple çalışmanın sonunda öneriler sıralanmıştır. Bu çalışma ile kırsal turizm işletmelerinde sadece yöresel yemeklerin üretilerek sunulması değil, aynı zamanda yerel malzemelerin de yemek üretiminde kullanılması gerekliliği bir kez daha vurgulanmış, evini bu şekilde değerlendirmek isteyen müteşebbislere, Gelveri’yi görmeyen turistlere, bu alanda çalışma yapanlara kılavuz olunmaya çalışılmış, böylelikle de literatüre katkı sağlanması amaçlanmıştır