Kırsal Turizm Geliştirme Sürecinde Belediyeler Üzerine Bir Araştırma

Abstract

Doğal yaşam, çiftlik hayatı, tarım endüstrisi ve açık hava etkinlikleri ile doğrudan ilişkili olan kırsal turizm, küçük ölçekli alt yapısı nedeniyle yerel yetkililer tarafından kontrol edilmesi gereken bir turizm türü olarak kabul edilmektedir. Doğal-tarihsel çekiciliklerin ve yerel
kültürlerin korunması, yerel kültürel özelliklerle turizmin uyumlaştırılması ve ulaşım, konaklama ve yeme-içme hizmetlerinde standartlarının sağlanmasında bölgesel ve yerel yönetimlerin ilgisine dikkat çekilmektedir. Kırsal turizm açısından yerel yönetimler; lider, stratejist, akıl hocası, koordinatör, destekleyici ve ortak olarak görülmekte, yerel yönetimlerden turizm gelişimi için finansal destekten daha ziyade, politika oluşturma ve uygulamada öncü olmasını beklenmektedir. Bu araştırmada ilgili beklentiler perspektifinde belediyelerin genel karakteristik özellikleri (türü, bulunduğu bölge, kent konseyine sahiplik durumu, turizm çalışma grubuna sahiplik durumu, turizm eylem planına sahiplik durumu, turizm çalışmalarının yürütüldüğü bölüm) ile kırsal turizm alt boyutları (toplumsal farkındalık oluşturma, organizasyonel yapı geliştirme, ürün geliştirme ve ürün pazarlama) arasındaki ilişki analiz edilmiştir. Araştırma kapsamında 460 kırsal belediyeye anket uygulanmıştır. Analizler sonucunda belediyenin türü, belediyenin bulunduğu bölge, kent konseyine sahiplik durumu, turizm çalışma grubuna sahiplik durumu, turizm eylem planına sahiplik durumu ve turizm faaliyetlerinin belediyelerde yürütüldüğü departmana göre anlamlılık düzeyinde, istatistiksel farklılıklar tespit edilmiştir. Kırsal bölge belediyelerin turizme katılımlarına yönelik öneriler geliştirilmiştir.