Anayasal Düzeyde Türkiye’de Sosyal Politikaların Gelişimi

Abstract

Sosyal politika, genel olarak sosyal hizmetlerin temini ve vatandaşlarının refahlarının sağlanması amacıyla ulus devletlerin ortaya çıkışıyla birlikte gelişen bir sosyal bilimler disiplini olarak ifade edilmektedir. 18. yüzyılda İngiltere gibi sanayileşmiş ülkelerde ortaya çıktığı; 2. Dünya Savaşı sonrasında ise kalıcı ve sürdürülebilir hale geldiği, amaç ve hedeflerinin genişlediği bilinen bir gerçektir. Bu süreçte de, sosyal politikaların kapsamında gelişen sosyal ve ekonomik haklar anayasalarda ve uluslararası sözleşmelerde yer almaya başlamıştır.
Bununla birlikte hızla gelişen ve değişen dünya ile farklılık gösteren sosyal politika konu çeşitliliğinin gelir desteği ve vergilendirmeden istihdama, eğitimden kişisel sosyal hizmetlere, sosyal güvenlikten çevre politikalarına… gibi çok farklı alanlara doğru uzandığı görülmektedir. Türkiye’de sosyal politika, yapılan birçok hukuki düzenlemede kendine yer bulmaktadır. Devletin işleyişinin düzenlendiği ve normlar hiyerarşisinin en üstünde bulunan anayasalarda sosyal hakların yer bulması; bu kavramların güvence altına alındığını ifade etmektedir. Bu
bağlamda literatür taramasına dayanacak bu çalışmanın giriş bölümünden sonra ilk bölümünde, kavramsal çerçevede sosyal politika kavramı ele alınacaktır. İkinci bölümünde kavramın uluslararası ve ulusal düzeyde gelişim süreci üzerinde genel olarak durulacaktır. Üçüncü bölümünde, 1961 ve 1982 Anayasalarında yapılan sosyal politikalar ve sosyal haklar ile ilgili düzenlemeler incelenmeye ve anayasalar arasındaki farklar karşılaştırılmaya çalışılacaktır. Son olarak ta sonuç ve değerlendirme ile çalışma sonlandırılacaktır